تحلیل ریزساختاری حرکت پلاستیکی گوشه فوقانی و زونهای برشی در افیولیت نیریز، جنوب شرق ایران

افیولیت نیریز بخشی از گوشته فوقانی و پوسته اقیانوسی تتیس در نظر گرفته می شود که به موازات زون تراستی زاگرس امتداد یافته است . در این مطالعه با استفاده از u - stoge جهت یافتگی ترجیحی شبکه بلوری الیوین و ارتوپیروکسن در هارزبورژیت و آمفیبول در گابرومیلونیتهای زونهای برشی مورد بررسی قرار گرفته است . جهتیافتگی محورهای نوری الیوین و ارتوپیروکسن، تکامل تدریجی فابریکهای شبکه بلور را با افزایش استرین در رژیم برش ساده بخوبی نشان می دهد. سیستمهای لغزش الیوین در این تحقیق [001](010) یا [100](0k1) و ارتوپیروکسن [001](100) تعیین گردیده که نشان دهنده دمای پایین (700-1000 درجه سانتی گراد) در سطوح پوسته زیرین یا گوشته فوقانی می باشد. نمونه های الیوین و ارتوپیروکسن، حرکتی راستگرد دارند که نشان دهنده تولید افیولیت از یال شمال شرقی ریج است . این مورد بوسیله مسیرهای فولیاسیون ها رزیورژیتی نیز تائید شده است . این مسیرها، چین خوردگیهای شدید و تراست شدگیهای رو به جنوب غرب را مانند دیگر ساختارهای موجود در زاگرس نشان می دهد و تائیدی بر تاثیر فاز کوهزائی پاسادنین و در بخشهائی، مبین حرکت مولفه راستالغز و راستگرد گسل اصلی زاگرس بر تغییر شکل افیولیت فولیاسیون هارزیورژیتی و جهت یافتگی دایکهای 164 درجه بدست آمده است . زون برشی مطالعه شده در گابروهای بدون لایه بندی، موفقیت 260 درجه و حرکتی چپگرد دارد. بلورهای آمفیبول در این زون برشی با قرار گرفتن در یک رژیم برش ساده دچار تغییر شکل پلاستیکی شده و لغزش درون بلوری را نشان می دهد. سیستم لغزش آمفیبول [001](100) تعیین گردیده که نشان دهنده تغییر شکل دمای بالا می باشد. فابریکهای آمفیبول تغییر شکل نورد پذیر و گاهی فوق نورد پذیر را نشان می دهند.